Φυγαδεύοντας συναισθήματα
issuu.com/ekdoseis-georgiou/docs/___________________________________
Προτεινόμενο βιβλίο στις αναγνωστικές προτάσεις του Φεβρουαρίου 2017, από το περιοδικό Vakxikon.gr
Σωτήρης Λ.Δημητρίου_Συγγραφέας
Σκέψεις και συναισθήματα από την φίλη Νεφέλη, πότε σαν άμετροι στίχοι και πότε σαν μικρά ή λίγο μεγαλύτερα κείμενα, όλα αφήνουν "κάτι" στην αναγνώστρια ή στον αναγνώστη ενώ τα συναισθήματα εναλλάσσονται.
Με τον γενικό τίτλο "Φυγαδεύοντας συναισθήματα...Σαν ποίηση",προτείνω ο καθένας μας να έχει στην βιβλιοθήκη του, τούτο το βιβλίο της Νεφέλης Πόπης Ζάνη, γιατί;
Γιατί είναι μέγας σύμβουλος ψυχικής ηρεμίας!
Τα ποιήματά της άτιτλα, υποθέτω πως το έκανε αυτό για ν' αναγκάσει τον αναγνώστη να προβληματιστεί, μα και να βρει ο ίδιος τον τίτλο που του ταιριάζει, ανάλογα, πόσο ζωντανά μιλάει μέσα του, κάθε ποιήμα της Νεφέλης.
Η ποιήτρια είναι σοφή αν και είναι πολλή νέα! Σοφή, με πλούσιο λεξιλόγιο και εμπειρίες ενός ηλικιωμένου ανθρώπου! Αυτό σίγουρα είναι χάρισμα!
"Σαν ποίηση...", ναι! Μια ποίηση χωρίς ομοιοκαταληξία, έχει όμως μια ωραία ευκολία στην ανάγνωση και στις μεγάλες αλήθειες που περιέχουν τα ποιήματά της.
Η ποίηση της Ζάνη είναι αληθινή φροντίδα και αγάπη για τον άνθρωπο. Του λέει την αλήθεια έξω από τα δόντια, φροντίζει για αυτόν και το πετυχαίνει!
Συναντάμε αυτήν την αγάπη και την φροντίδα σε όλα της τα βιβλία! Πρέπει να διαβάζουμε συχνά τα βιβλία της Ζάνη, για να μπορέσουμε να "σταθούμε" στην ζωή με το κεφάλι ψηλά!
Ελένη_Αναγνώστρια
Μόλις τελείωσα και το φυγαδευοντας συναισθήματα… δεν μπορώ να ξεχωρίσω πιο είναι το αγαπημένο μου απ’τα τρία…ο τρόπος γραφής σου είναι μαγευτικός!
Πόλυ Μίλτου-Εκπαιδευτικός_Συγγραφέας
Ένα βιβλίο «Σαν ποίηση», γράφει η Νεφέλη.
Έχει δίκαιο, δεν έχει, τι να σας πω… Επειδή κι εγώ δεν διεκδικώ τον τίτλο της ποιήτριας, αφού γράφω σαν ποίηση και δεν είμαι ποιήτρια, δεν μπορώ να κρίνω τι είναι και τι δεν είναι κανονικό.
Άνοιξα απλά το βιβλίο και χώθηκα με τα μούτρα και αλάφρωσε η ψυχούλα μου. (Τώρα, απόλαυσα και τον καφέ μου)…
Η «σαν ποίηση»- ποίηση της Νεφέλης, έχει ρυθμό και ύφος ποιητικό, ενώ συγχρόνως πεζογραφεί έμμετρα τα συναισθήματά της.
Ελεύθερη προσωπικότητα, αδέσμευτη και ανόθευτη, η αλήθεια είναι πως δε θα την προτιμούσα σε καλούπια…
Μερικά έγιναν ιδιαίτερα αγαπημένα μου, τα απόλαυσα, τα ένιωσα σαν παράξενο δέσιμο, σαν κομμάτια της δικής μου ψυχής.
Παραθέτω δύο από αυτά που με συνεπήραν, ενδεικτικά:
«Τι γέλια κάνω με τους δήθεν σωτήρες.
Νομίζουν πως δε φαίνεται το κρυμμένο τους όπλο.
Ευτυχώς έντυσα την ψυχή μου αλεξίσφαιρο γιλέκο.
Είναι πολλοί πανάθεμά τους.»
«Απόψε ουρλιάζει πάλι ο λύκος.
Δεν ξέρω γιατί σου το λέω,
αφού εσύ έτσι κι αλλιώς
δε γνωρίζεις αυτό τον ήχο.
Και δεν ξέρεις πόσο
ευλογημένος είσαι
που δεν γνωρίζεις το
ουρλιαχτό του λύκου.
Ήθελα μόνο να το ξέρεις.
Τίποτα άλλο.
Μην φοβάσαι,
μην λυπάσαι,
εγώ την αγριότητα την δάμασα
κι απλά πορεύομαι μαζί της,
πλάι της, αλλά ευτυχώς
όχι μέσα της.»
Συμμετοχή στο ανθολόγιο ποίησης που διοργάνωσε η Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών (Π.Ε.Λ.)
Και όχι η μόνη της συμμετοχή και διάκριση…
Δεν έχω να προσθέσω τίποτα άλλο… Τα υπόλοιπα ο καθένας, θα τα συναντήσει, σαν τη γνωρίσει, έναν απίθανο αληθινό άνθρωπο, και θα την απολαύσει μέσα στα βιβλία της.
Νεφέλη μου, είμαι ευγνώμων για τα δώρα σου! Τιμή μου που σε γνώρισα και είσαι φίλη μου! Σου εύχομαι ολόθερμα, κάθε επιτυχία σε όλα όσα κάνεις!
Με συγκίνηση
Π. Μίλτου
Στα πλαίσια της δράσης ‘An ARTist a month’ της Καλλιτεχνικής Ένωσης Ulysses προς ανάδειξη προσώπων και ταλέντων έχουμε την τιμή να παρουσιάσουμε την ποιητική συλλογή της Νεφέλης Πόπη Ζάνη - πρόσωπο του μήνα Μαίου.
Κατα την εκκίνηση της ανάγνωσης συναντάς το ποίημα που περιγράφει την νυχτερινή μοναξιά της συγγραφέα παρομοιάζοντας την μοναξιά με τον λύκο. Η επιλογή του ζώου δεν είναι τυχαία καθώς οι λύκοι συναντώνται και σε αγέλες αλλά και απομονωμένοι. Οι γνωστοί μοναχικοί λύκοι. Η μοναξιά προκαλεί μιαν σιωπηλή κραυγή στην ψυχή του ανθρώπου. Η κραυγή αυτή στο ποίημα παρομοιάζεται εύστοχα με το ουρλιαχτό του λύκου. Ένα μοναχικό ουρλιαχτό. “ Δεν ξέρω γιατί σου το λέω, αφού εσύ έτσι και αλλιώς δεν γνωρίζεις αυτόν τον ήχο. Και δεν ξέρεις πόσο ευλογημένος είσαι που δεν γνωρίζεις το ουρλιαχτό του λύκου “. Η συγγραφέας με λυρικό τρόπο περιγράφει τον πόνο της μοναξιάς αναφέροντας την ευλογία του να μην έχεις βιώσει τούτο το συναίσθημα. Το ποίημα τελειώνει σε ένα ουδέτερο κλίμα καθώς η μοναξιά έχει καταντήσει κομμάτι της ζωής αλλά όχι η ίδια η ζωή.
Λίγο πιο κάτω συναντάμε τον κόσμο των σκιών. Η αναπάντεχη παρουσία του. Η πάλη με τον κόσμο αυτό. Οι φόβοι των ανθρώπων που τους ακολουθούν σαν πιστοί ακόλουθοι. Ακόλουθοι που ποτέ κανείς δεν επιθύμησε. Μας ακολουθούν σε όλη μας την ζωή μα ποτέ δεν τους αναγνωρίζουμε. Γνωστοί στην ύπαρξη, άγνωστη στην υπόσταση. Όλα αυτά αποτυπωμένα σε δέκα στίχους. Δέκα στίχοι που περιγράφουν μια ζωή.
Μέσα στον πλούτο λέξεων αναγνωρίζουμε την ανάγκη να ελπίζουμε. Η ανάγκη να κυνηγάμε ακόμα τα όνειρα μας και ας χάθηκαν κάποια στην πορεία. Τις ελπίδες και όνειρα αυτά αποτυπώνει στους στίχους της η συγγραφέας. Διασχίζει κάθε τοπίο, ομιλεί κάθε γλώσσα και ψάχνει το διαφορετικό. Οι ελπίδες που έχει ο κάθε άνθρωπος για ένα διαφορετικό “αύριο” στα τρία αυτά ρήματα. “ Μόδα ο άνθρωπος, εκεί φτάσαμε. Κατάντια “. Με καλλιτεχνική δεξιοτεχνία η συγγραφέας περιγράφει την πλειοψηφία του σύγχρονου ανθρώπινου πληθυσμού. Η ικανότητα της συγγραφέα να περιγράψει με έναν όμορφο τρόπο κάτι τόσο φριχτό είναι αξιοσημείωτη. “ Άφησε με να είμαι ο χάρτης στους χάρτες μου “. Ένας συνδυασμός ελπίδας και πίκρας στον ποιητικό τούτο στίχο της συγγραφέα. Η ικανότητα της να συνδυάζει τόσο ταιριαστά τις λέξεις ώστε να χωράνε πολλά έντονα συναισθήματα, σε λίγες μόνο λέξεις, αντικατοπτρίζει την δεξιοτεχνία της στην τέχνη της ποίησης.
Στα μισά του βιβλίου ένας συνδυασμός χαράς, αγωνίας, λύπης, ελπίδας. Ένα πάντρεμα συναισθημάτων υπό την μαεστρία της ποίησης. Η διακριτική πλύση εγκεφάλου της κοινωνίας με στόχο την εκμάθηση της καταστροφής. Την μετατροπή του ανθρώπου σε θεριό. Εκπαιδεύοντας τον στο να ‘ορμήσει’. Όλα αυτά περιγράφονται μέσα από την σύντομη μα γεμάτη ένταση ιστορία της πρωταγωνίστριας του ποιήματος. Άλλο ένα κείμενο της συγγραφέας που σε καθηλώνει το βλέμμα σου σε κάθε πρόταση. Η αθωότητα της πρωταγωνίστριας δεν της επέτρεψε να μετατραπεί σε θεριό, μα την καταδίκασε να φαγωθεί από τα άλλα. Τα υπόλοιπα τα θεριά δεν τα σταματάει κανείς ούτε καν οι ίδιοι. “Συνεχίζουν να ορμάνε ...αλλού και μεταξύ τους”.
Τα “ναι” που δεν είπαμε ποτέ, τους έρωτες που δεν τολμήσαμε, τα μονοπάτια που χαράξαμε μα δεν διασχίσαμε ποτέ. Ένα ποίημα στη σελίδα 37 που προκαλεί μιαν αίσθηση νοσταλγίας. Νοσταλγία για όσα δεν ζήσαμε καν. Δύσκολο να το πετύχεις αυτό. Η συγγραφέας βαφτίζει τον φόβο ως ‘αύριο’. Ένα αύριο ο άνθρωπος λέει συνέχεια στον εαυτό του προσπαθώντας να τον γελάσει. “ Με ένα ‘αύριο’ ξεγέλασε την ζωή της”. Η συγγραφέας για άλλη μια φορά συνδυάζει λίγες μόνον λέξεις δημιουργώντας μια πανδαισία συναισθημάτων.
Ολόκληρο το βιβλίο πιστό στο λογοτεχνικό ύφος, κάνοντας έμφαση στην άγνοια των ανθρώπων. Η άγνοια των ανθρώπων ως προς τα όσα νιώθουν μα δεν βλέπουν. Η διαρκώς συνεχόμενη αξία του ‘φαίνεσθαι’ έναντι στο ‘είναι’. Η δεξιοτεχνία της ορθής παρομοίωσης, της χρήσης των κατάλληλων λέξεων μα και ο σεβασμός ως προς την ποσότητα τους δημιουργούν ένα κλίμα ευχάριστης ανάγνωσης.
Χαράλαμπος Κρικώνης
Αγαπητή Νεφέλη, πρόσφατα διάβασα δική σας ποίηση και ενθουσιάστηκα! Επιτρέψτε μου να σας εκφράσω θερμά συγχαρητήρια για τα πολλά και έντονα συναισθήματα που μου δημιουργήσατε, αλλά και για το ωραίο ταξίδι!
Δήμος Χλωπτσιούδης_Κριτικός ποίησης
Σε μία εποχή που το συναίσθημα καταδικάζεται ως ανορθολογικό, η Νεφέλη Πόπη Ζάνη με την ποιητική της συλλογή «φυγαδεύοντας συναισθήματα» (Γεωργίου, 2015), διατρανώνει την ανάγκη να αισθανόμαστε, να νιώθουμε. Και αυτή την ανάγκη υπηρετεί μέσα από το εξομολογητικό ύφος.
Στα ποιητικά της σημειώματα διακρίνεται μία ασυνήθιστη ειλικρίνεια, που εκφράζεται με τη στιχουργική απλότητα και τη διαύγεια του προφορικού λόγου. Η γραφή της Ζάνη παραμένει ανεπιτήδευτη και αντιποιητική, δίχως όμως να χάνει τον λυρικό της χαρακτήρα. Αντίθετα, η λιτή εκφραστική και το πεζολογικό ύφος της ενισχύουν τον λυρισμό σε ένα υπαρξιακό περιεχόμενο.
Με επίκεντρο το ποιητικό εγώ η Ζάνη γράφει για τις μνήμες, τον έρωτα, την ίδια τη ζωή. Το μονολογικό ύφος προσδίδει, μέσα στον καθημερινό λόγο και την αυτοαναφορικότητα, μία σπάνια -στην απλότητά της- παραστατικότητα. Τούτη η ζωντάνια ενισχύεται από το ψευδοδιαλογικό β’ γραμματικό πρόσωπο, που συχνά έχει έναν διδακτικό χαρακτήρα ή ταυτίζεται με ένα βουβό πρόσωπο και το αντικείμενο του έρωτα. Άλλοτε, το ίδιο το πρωτοενικό υποκείμενο κρύβεται -ευγενικά- πίσω από το αοριστολογικό β' πρόσωπο.
Άγγελος Μητσόπουλος_Ποιητής
Διάβασα το βιβλίο και μου άρεσε η γραφή σου... Έχεις βάλει την προσωπική σου πινελιά στη δομή και στα πονήματά σου. Έχω ξεχωρίσει αρκετά ποιήματα που μου άρεσαν. Καλοτάξιδο να είναι και να εμπνέει ανθρώπους ες αει!
Παύλος_Αναγνώστης
ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ! Πολύ ωραίο! Μπράβο!!!
Άγγελος Προβοπουλος_Συγγραφέας Ποιητής
Πρίν απο δέκα ημέρες ήρθε στα χέρια μου η νέα ποιητική συλλογή της Κυρίας Νεφέλης Πόπη Ζάνη. Είναι μια αληθινή ποιήτρια. Στό βιβλίο διαφαίνεται μια σωστή απεικόνιση πραγματικού βίου κι’ ένας βαθύς ανθρωπισμός. Τό υποκειμενικό στοιχείο, μέ τήν ευαισθησία και τό ευγενικό πάθος, πλάθει κι εκφράζει εικόνες και συναισθηματικές καταστάσεις του αντικειμενικού κόσμου. Αυτά είναι τά κύρια χαρακτηριστικά γνωρίσματα του ταλέντου της. Πολλά ποιήματα της άναβρύζουν μια δραματική συγκίνηση ατομικής και κοινωνικής αλήθειας. Οι εικόνες της, ποικίλες, λαγαρές, πολλές αστράφτουν, σα νά θέλουν νά πλάσουν ή νά φωτίσουν έναν καινούργιο κόσμο ιδανικό, χαριτωμένο. Κι’ άλλες υποβάλλουν σα μιαν τραγική έκθεση ανθρώπινου πόνου. . . Παλεύει μέ τήν εικόνα και μέ τό αίσθημα. ‘Εξηγεί μια αγχώδη ψυχολογία και προβλήματα του συγκαιρινού άνθρωπου, μέ τις πληγές και τους καημούς του. «Εχει δυνατή αισθαντικότητα. . .
Εχει τον τρόπο να μαγεύει τον αναγνώστη με την γραφίδα της. (www.syggrafeas.gr/?page_id=24 )
Xristiana Vsl
Μόλις το παρέλαβα άρχισαν να με απορροφούν τόσο πολύ οι λέξεις που δεν με άφηναν να σας συγχαρώ γι'αυτό το υπέροχο δημιούργημα!!!Διαβάζοντας αυτο το βιβλιο βλέπεις αλλιώς την ζωη και επιβεβαίωσα σκέψεις μου!!! Είστε ένας αξιολατρευτος άνθρωπος και με καθαρη ψυχή και αυτο φαίνετε και απο τον τρόπο που γράφετε! Ειναι πολυ τυχεροί οι άνθρωποι που ειναι διπλα σας!!! Ανυπομονώ να αποκτήσω το επομενο σας δημιούργημα, πλέον ειμαι η μεγαλύτερη θαυμαστρια σας !!!
Κάκια Ξύδη-Συγγραφέας_Εκδότρια
"Φυγαδεύοντας συναισθήματα" κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Γεωργίου
Για άλλη μια φορά η Νεφέλη-Πόπη Ζάνη δεν διστάζει να ξεγυμνώσει τον εαυτό της, να μας δώσει ένα ακόμη βιβλίο καρδιάς γιατί είμαι πια πεπεισμένη, έχοντας διαβάσει όλα της τα βιβλία, ότι η Νεφέλη γράφει με την ψυχή της. «Φυγαδεύοντας συναισθήματα» μας λέει στον τίτλο και το λιτό εξώφυλλο μας προδιαθέτει ότι κάτι δυνατό κρύβεται μέσα στις σελίδες του βιβλίου.
Σαν ποίηση… μας «προειδοποιεί» όμως δεν έχει καμία σημασία η ταμπέλα. Σημασία για μένα έχει ότι σε κάθε κείμενο βρήκα δικά μου κομμάτια, πήρα τα μάτια μου από το βιβλίο, τα κάρφωσα απέναντι και αναλογίστηκα, πολλές φορές. Η γεύση του είναι πλούσια, γεμάτη και ένα χαμόγελο ικανοποίησης ζωγραφίζεται στα χείλη όσο διεισδύεις στη σκέψη της συγγραφέως που αβίαστα την παρουσιάζει. Προσωπικά μέσα από τα κείμενα, αγάπησα τις Κυριακές γιατί ήσουν εσύ, είδα τη διαφορά του φιλιού που ματώνει από εκείνη που λυτρώνει και συνειδητοποίησα πως «χωρίς νησί κανένας ναυαγός δεν σώζεται». Πνιγμένες λέξεις, λόγια που δεν ειπώθηκαν, θανατηφόρες σιωπές, χρησιμοποιούνται ως «δια-φυγή», αφού έχουμε κάνει τις «δια-πιστώσεις» μας, καταλήγουμε να «δια-τρέξουμε» να σωθούμε και να φυγαδεύσουμε όπως όπως τα συναισθήματά μας για να μη μας πνίξουν, να μην ανέβουν στην επιφάνεια και ζητήσουν δικαιώματα. Διαβάστε το βιβλίο της Νεφέλης ακόμα και αν δεν έχετε καμία σχέση με την ποίηση.
Κωνσταντίνα Αλμπέρτη-Ιδιοκτήτρια του ομίλου heartbeatradio & της ArtsPromotions
Φυγαδεύοντας συναισθήματα...σελίδες και σκέψεις τόσο κοντά με τις δικές μου! Κάθε πρόταση, κάθε σελίδα κι ένας καθρέφτης των όσων ζούμε ή θα ζήσουμε και είναι όλα τόσο αληθινά. Διαβάζοντας ένιωσα πως εγώ και η Νεφέλη τα συζητούσαμε όλα αυτά και λέγαμε τις εμπειρίες, τις φοβίες, τα θέλω μας και τ' απωθημένα μας. 101 ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΟΣΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΕΛΙΔΕΣ του βιβλίου "Φυγαδεύοντας συναισθήματα...σαν ποίηση". Το κλικ εκτός από όσα διάβασα μου το έκανε το εξής: "Ο πιο ύπουλος εραστής που είχα, ήταν ο χρόνος. Μ' έκανε να πιστεύω πως θα τον έχω για πάντα". Συγχαρητήρια στην Νεφέλη Πόπη Ζάνη για το φυγαδεύοντας συναισθήματα! (bookplanetgr.blogspot.gr/2016/03/blog-post.html)
Μαρία-Αναγνώστρια
Υπέροχο, πραγματικά υπέροχο! Πρώτα απ' όλα θέλω να σου πω ότι μου άρεσε πάρα πολύ το εξώφυλλο και ο τίτλος και δεύτερον θέλω να σου πω ότι το περιεχόμενο ήταν καταπληκτικό! Η κατάθεση ψυχής που κάνεις είναι αξιοθαύμαστη και αξιοζήλευτη! Δεν υπάρχει καμία περίπτωση (μα καμία) να το διαβάσει κάποιος και να μην ταυτιστεί με το μισό τουλάχιστον, αν οχι παραπάνω, βιβλίο! Σου γράφω τις δικές μου (πιο) αγαπημένες σελίδες: 18, 29!, 41, 52, 54, 66!!!, 68, 70!!, 80, 86, 93 κ.α. αλλά αυτές τις σελίδες πραγματικά τις ξεχώρισα! Συγχαρητήρια και πάλι! Να έχεις πάντα έμπνευση για δημιουργία, όρεξη για ζωή και αντοχές για τα δυσάρεστα!
Μαρίνα-Αναγνώστρια
Διάβασα το βιβλίο αβίαστα, εν μια νυκτί! Απίστευτα όμορφο! Τα περισσότερα ποιήματα με άγγιξαν, με έβαλαν σε σκέψεις και κάποια από αυτά μου έδωσαν απαντήσεις σε κάποια ερωτήματά μου...σε ευχαριστώ! Το λάτρεψα!
Ειρήνη-Αναγνώστρια
Ένα βιβλίο διαφορετικό, ξεχωριστό απο τα άλλα...Ποιήματα και αποφθέγματα. Που άλλα αγγίζουν την ψυχή σου,άλλα σε προβληματίζουν και σε βάζουν σε σκέψεις...Και με κάποια άλλα ταυτίζεσαι και λες: "αυτό γράφτηκε για μένα!". Σ'ευχαριστώ που για ακόμη μια φορά μπόρεσα και ταξίδεψα μέσα απο τα γραπτά σου...Φυγαδεύοντας συναισθήματα! Εύχομαι να είναι καλοτάξιδο και με πολλές επιτυχίες! Μην σταματήσεις ποτέ να γράφεις!
Κατερίνα Μαγουνάκη-Δημοσιογράφος
Στην εποχή μας-πάντα έτσι ήταν μα σήμερα λίγο περισσότερο-είναι σπουδαίο να τολμούμε. Κι η Νεφέλη τολμά. Αυτό έχει διδάξει με ότι έχει γράψει μέχρι τώρα. Και σήμερα η τόλμη μεγαλώνει και βαθαίνει και πάει στα όνειρα. Σ'ότι ονειρεύεται να δημιουργήσει, μα και σ' εκείνα που έρχονται όταν κοιμάται. Ξεδίπλωμα ψυχής θα το πω που το εκφράζει σαν ποίηση και το φυγαδεύει. Ξεγύμνωμα ίσως, με μια αφοβία ανείπωτη και μιαν επίγνωση που άψογα εδραιώνει. Αναγνωρίζω μια μεστή πένα κι ομολογώ σοφή επίσης, που μεταφέρει δυνατά μηνύματα. Ακούσια ή εκουσίως δεν θα μετρήσω. Σημασία έχει πως συμβαίνει. Την αλήθεια της καταθέτει. Κι όπως μεγάλοι κριτικοί έχουν πει "Οι ποιητές δεν ψεύδονται". Δεν νουθετεί, απλά εκφράζεται και φυγαδεύει, με μια ιδιομορφία ανεπιτήδευτη που έχει τη δύναμη όμως να χαράζει. Κι ας μη συμφέρει να εκδίδεις ποίηση... "Και να, κάτι τέτοιες στιγμές ξαναθυμάμαι τα αγέννητα όνειρά μου..."
Θάνος Πάσχος-Φιλόλογος_Ποιητής
Η ποίηση είναι για την Νεφέλη η προέκταση του συγγραφικού ταλέντου της. Όπως αποδεικνύει η συλλογή Φυγαδεύοντας συναισθήματα, η Νεφέλη πάντα ταξίδευε μέσα στην ποίηση φανερά ή λαθραία και τα βιώματά της παρουσιάζονται με λυρικότητα και αισθαντικότητα. Η ποιήτρια δεν αναζητά την φυγή από την ζωή, αντίθετα αγωνίζεται και βιώνει κάθε στιγμή της με ένταση. Δε μιλάει με προφάσεις ούτε με αλληγορίες αλλά με ευθύτητα και ειλικρίνεια. Εξομολογείται και νιώθει ο αναγνώστης ότι όσα λέει είναι μέρος της προσωπικής του εξομολόγησης. Εξομολόγηση για να κατακτηθεί η λύτρωση και η τέχνη την προσφέρει με τα μέσα που διαθέτει. Οι καιροί ου μενετοί και τα συναισθήματα δεν βρίσκουν χώρο στην κοινωνία. Όλοι έχουμε ανάγκη να ξανανιώσουμε άνθρωποι ζωντανοί με συναισθήματα και η Νεφέλη μας προσφέρει την ευκαιρία με τα ποιήματά της να σκύψουμε μέσα μας και να αφουγκραστούμε την ψυχή μας. Η φιλία, ο έρωτας, η ζωή, ο θάνατος και υπαρξιακά ζητούμενα προσεγγίζονται με τον μοναδικό τρόπο ενός ναυαγού και είναι και η δική της προτροπή σε όλους μας. Να παραμείνουμε ζωντανοί και άνθρωποι.
Δημήτρης Τσολάκης-Αναγνώστης
Πώς να το φυγαδεύσεις το συναίσθημα; Από που να του ανοίξεις δρόμο να περάσει; Η Νεφέλη κατέχει το μυστικό κλειδί για το πέρασμα και αυτό το κλειδί δεν είναι άλλο, από το νέο της βιβλίο. Κείμενα αποφθεγματικά και ποιήματα, που σκάνε σαν πολύχρωμα πυροτεχνήματα στα σκοτάδια, στα ενδότερα εκείνα σκοτάδια της ψυχής του καθενός που θα το διαβάσει. Λέξεις, προτάσεις και στροφές, οι οποίες στοχεύουν στον προβληματισμό, στη μοναξιά, στη φωνή, στην ελπίδα, στον έρωτα και στο όνειρο. Με μια γραφή γεμάτη ευαισθησία και με την γνώση μιας τεχνικής πλέον, η Νεφέλη τολμάει και μας χαρίζει ένα κομμάτι απ' την πολύτιμη ψυχή της, ένα κομμάτι "σαν ποίηση" που ονειροπολεί, αγαπάει, αναπνέει, φέγγει και ευτυχώς έχει την σπάνια και ανεκτίμητη ιδιότητα να φωτίζει αυτόν που διψάει για λίγο φως. Ασκήσει φωτός, λοιπόν.
Δέσποινα Χαντζή-Συγγραφέας
Διάβασα με προσοχή τα κείμενα της Νεφέλης και είναι αλήθεια ότι μου άρεσαν πολύ. Εκπέμπουν έναν αυθορμητισμό κι ένα άνοιγμα ψυχής που πιστεύω θα αγγίξουν πολλούς ανθρώπους. Πραγματικά αξίζουν!
