Το τανγκό της ψυχής μου_Κριτική βιβλίου 

 

Το τανγκό της ψυχής μου

issuu.com/ocelotos/docs/to_tango_tis_psixis_mou

 

Μιχάλης

Θανάσης
Διάβασα το βιβλίο σου και ομολογώ ο τρόπος γραφής σου με εξέπληξε. Με έναν μοναδικό και ιδιαίτερο τρόπο κατάφερες ένα βιβλίο που ναι μεν μπορεί να φαίνεται βιωματικό, αποδεικνύεται όμως πως τελικά είναι ένα βιβλίο που η θεματολογία του μας αφορά όλους! Ένα βιβλίο που ο κάθε αναγνώστης ταυτίζεται και νιώθει σα να γράφτηκε για εκείνον!
Θα ήθελα να σου εκφράσω τα συγχαρητήρια μου και να σου ευχηθώ καλή δημιουργική συνέχεια!

 

Maria K.
Έπεσε στα χέρια μου κατα τύχη το τανγκό της ψυχής μου.Συνγκλονίστηκα γιατί ένιωσα πως κάποιος διάβασε τις σκέψεις και τα συναισθήματα μου.Βρήκα παρα πολλές ομοιότητες!!! Συνέχισε αυτό που κάνεις, ο πόνος και τα προβλήματα μοιράζονται και η αγάπη μεγαλώνει! Σε ευχαριστώ πολύ!

vroxopoios
Γεια σου Νεφέλη, διαβασα τυχαια το βιβλίο σου το τανγκό της ψυχής μου,  και μ' αρεσε πολυ η γραφή σου και οι σκέψεις σου. Συνέχισε την καλή δουλειά!

Dimitra Lepentzi
Νεφέλη μου γλυκιά θα ξεκινήσω με το να σε ευχαριστήσω που με ταξίδεψες στις σελίδες του βιβλίου σου! Τι να πρωτογραψω!!! Εκλαψα, γελασα, θυμωσα,απογοητευτηκα αλλα εγραψες- Μεγαλες Αληθειες-θελω να αναφερθω σε πολλα σημεια του βιβλιου σου,αλλα ετσι θα το μαρτυρησω σε επιδοξους αναγνωστες!!! Το μονο που θα αναφερω γιατι με εκφραζει παρα πολυ οπως και αλλα... Ειναι το (ΕΚΠΕΜΠΩ ΑΛΛΗ ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ).. Θα περιμενω με χαρα το επομενο βιβλιο που θα γραψεις!! Ενα μεγαλο ευχαριστω μεσα απο την καρδια μου Ξανα!! Σε αγαπαω....

Fairelena Elena
Νεφελάκι !!!! μόλις τελείωσα το βιβλίο σου . Ένα θα σου πω , κατάλαβα πως τελικά δεν είμαι μόνη σ΄αυτό το κόσμο . Η κοινή μας ψυχοσύνθεση με τάραξε , ακόμη και η αγάπη μας στα σύννεφα και την βροχή , την αγάπη μας για το γράψιμο και τα αυτοκολητάκια σε κάθε σελίδα και πολλά άλλα ......θέλω να σου δώσω συγχαρητήρια και σίγουρα οι λέξεις λίγα μπορούν να περιγράψουν . Δάκρυσα και δεν ξέρω τι να σου πρωτογράψω , διάβασα την ψυχή μου σ΄αυτές τις σελίδες . Και πάλι σ΄ευχαριστώ και θα σου πω να συνεχίσεις να γράφεις Νεφελάκι , είσαι υπέροχη μέσα έξω . Θα περιμένω να διαβάσω και το επόμενο σου δημιούργημα ψυχής . Αυτό που σου ζητώ και όπως είδα,οχι μόνο εγώ , είναι να συνεχίσεις να γράφεις , σε έχουμε ανάγκη . Πολλά φιλάκια και να είσαι πάντα καλά!!!!

 

Boula Athanasiadou
Υπέροχο βιβλίο...Έχω πάθει μεγάλο κώλυμα με την Νεφέλη μου. Είναι τόσο ζεστή στην γραφή της, τόσο αληθινή, τόσο ανθρώπινη, τόσο προσεγγήσιμη στους ανθρώπους!!!!

 

Δημήτρης Γ. Κήτας (Ιατρός)

Διαβάζοντας το βιβλίο της Νεφέλης διαπίστωσα πως δεν πρόκειται απλά για ένα βιωματικό βιβλίο με αναφορές της προσωπικής ζωής της, αλλά για ένα βιβλίο με περιεχόμενο κοινωνικό, ψυχολογικό, πνευματικό, που οδηγεί τον αναγνώστη σε ένα ταξίδι του εσώτερου ευατού.
Ένα βιβλίο με άπειρα μηνύματα προς τον αναγνώστη ικανά να του δημιουργήσουν σκέψεις και προβληματισμούς.
 Είμαι ενενήντα χρονών και το λιγότερο που μπορούσα να κάνω όταν συνάντησα την Νεφέλη ήταν να της σφίξω το χέρι, να την συγχαρώ και να της πω: "Τα ενενήντα υποκλίνονται στα σαράντα".
Καλή δημιουργική συνέχεια!

 

Φρειδερίκη Έξαρχου (Καθηγήτρια φιλολογίας)

Το βιβλίο της Νεφέλης έφτασε στα χέρια μου εντελώς τυχαία, αν και πιστεύω πως τίποτα δεν γίνεται τυχαία. Μόλις άρχισα να το διαβάζω σκέφτηκα: "Μα πως ξέρει τη ζωή μου; Πώς γράφει για εμένα;" Ήταν πραγματικά ασύλληπτο το πόσα κοινά βιώματα είχα μαζί της. Ίδια συναισθήματα, ιδέες, όνειρα. Έκλαψα πολύ διαβάζοντάς το και αυτό γιατί επιτέλους βρήκα έναν άνθρωπο όμοιό μου. Έναν άνθρωπο που χωρίς να με γνωρίζει άγγιξε την ψυχή μου, έλυσε απορίες μου, με έκανε να πιστέψω σ' εμένα. Κάθε άνθρωπος έχει και μια αποστολή εδώ στη γη. Η αποστολή της Νεφέλης θαρρώ πως είναι αυτή. Να βοηθήσει μέσα από τα γραπτά της όλους εμάς τους ευαίσθητους που νιώθουμε πολλές φορές μια απέραντη μοναξιά και ας κατακλυζόμαστε από άλλους γύρω μας.
Σε ευχαριστώ Νεφέλη που έστω και στα εξήντα μου έμαθα μέσα από το βιβλίο σου ποιά είμαι!

 

Niki BeautytipsbyNiki
Τη Νεφέλη τη γνωρίζω περίπου 10 χρόνια. Είναι συγγραφέας. Και φαίνεται. Το καταλαβαίνεις στον τρόπο που σου απαντάει για το κάθε τι... Η Νεφέλη  λέει αυθόρμητα πράγματα που αφήνουν ιστορία. Ατάκες που δεν ξεχνάς ποτέ και ενίοτε... σε αφήνουν με ανοιχτό το στόμα.

 

Zoi Efro
Είχα πολύ καιρό να διαβάσω..το ταγκό το πήρα δώρο στην κολλητή μου γτ το λάτρεψε,,κ όταν το διάβασε μου το έδωσε.."έχεις να πάρεις πολλά" μου είπε.Σήμερα,ύστερα από μια εβδομάδα διακοπών,το διάβασα στο πολύωρο ταξίδι μου..Με συνεπήρε..έκλαψα..οργίστηκα..μα πάνω από όλα είδα τον εαυτό μου στις δικές σου σκέψεις κ βιώματα..Πώς είναι δυνατόν ένας άνθρωπος να είναι εσύ??Να μπορεί να ξέρει τις πιο κρυφές σου σκέψεις..τους πιο δυνατούς σου πόνους..τις πιο κρυφές σου ανασφάλειες???Νεφέλη σε ευχαριστώ..σε ευχαριστώ που είσαι αληθινή..που ξέρεις να μας το μεταδίδεις..Θα μου μείνει αξάχαστο αυτό το ταξίδι που πήγα κ σε συνδιασμό με την καλύτερη παρέα για επιστροφή..το βιβλίο σου...Μου έδωσες απαντήσεις...

 

Dimitris Tsolakis

Δεν μπορώ να το αφήσω αγάπη μου....Ειλικρινά το τανγκό σου είναι ΚΟΡΥΦΗ!!!!!!!!!!
Σε μία διαδρομή Ηγουμενίτσα-Ρώμη,έμαθα πολλά...Πάρα πολλά...Τι να πρωτοσημειώσω....Απέκτησες τον θερμότερο θαυμαστή Νεφέλη. Ενα βιβλίο που όπως είπε και η Βερόνικα το διαβάζει κάποιος και 10 και 20 φορές....ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ μέσα απο την καρδιά μου. Περιμένω το επόμενο!!!!!!!!
Τιμή μου που σε γνώρισα.

 

midenistis01
Έχεις μαγικό χέρι το ξέρεις;  Καταφέρνεις να κάνεις τον αναγνώστη να νιώθει ο ήρωας της κάθε ιστορίας
σου!! Δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα να βρίσκεις ανθρώπους σαν και εσένα!
Νιώθω ενα δέος...!

 

Souzy Elef
...ειναι ενα βιβλιο οδηγος ενα βιβλιο που οντως μιλαει μεσα στις ψυχες μας γιατι ολοι ζησαμε παρομοιες καταστασεις καναμε παρομοιες σκεψεις ονειρα και ολοι χορευουμε ταγκο στην ψυχη μας!!!!!

 

Maria Veleri

Νεφέλη μολις το τελειωσα το βιβλιο σου...πρωτον εχω να σου πω οτι επιβεβαιωθηκα απο την διαισθηση μου το τι ανθρωπος εισαι...πραγματικα καταθεση ψυχης....της δικης σου που ηθελες να την μοιραστεις με ολους εμας...σε παρα πολλα σημεια στα περισσοτερα δηλαδη εβλεπα τον εαυτο μου....και χαιρομαι που και εγω συναντησα ανθρωπους αληθινους που ολους εμας η κοινωνια μας λεει ονειροπολους,οτι πεταμε στα συννεφα ειμαστε στον κοσμο μας...το βιβλιο σου με εκανε να χαρω οτιυπαρχουν συνοδοιποροι ομοιοι με εμενα...και ποσο μπορει να καταλαβει ο ενας τον αλλον....κι ας μας λενε παραλογους.....κανε αυτο που αγαπας ετσι οπως το κανεις ειναι ευλογια...το βιβλιο σου τα επισημανε ολα αυτα.....μακαρι να ξυπνησουν και καποιοι διαβαζοντας το...συνχαρητηρια Νεφελη μου...να συνεχισεις να γραφεις τοσο ομορφα...αναμενουμε το δευτερο βιβλιο σου...

 

Dhmhtra Papaioannou

Ξεκίνησα να το διαβάζω και ειλικρινά δεν θέλω να το σταματήσω... Η Ψυχούλα σου κοπέλαρα μου είναι πολύ μέγαλη!!! Μπράβο! Είναι ο,τι καλύτερο έχω διαβάσει τα τελευταία χρόνια!!! Σε θαυμάζω ειλικρίνα πάρα πολύ!!! Μακάρι όλοι να μπορούσαμε να βγάλουμε την ψυχή μας σε κατί παρόμοιο... ο κόσμος τότε θα ήταν αληθινός!!!

 

 

Αλεξάνδρα Κουτσούκου

Η αλήθεια είναι πως μόνο απο τον τίτλο και την εικόνα του βιβλίου ήταν σαν να ξέρω τι θα βρώ μέσα.Πραγματικά φοβόμουν να το διαβάσω γιατί δεν ήξερα τις αντιδράσεις μου .Φοβόμουν και όσο φοβόμουν τόσο πιό πολύ με τράβαγε.
Ενα ψυχογράφημα της ζωής σου ή ένα ψυχογράφημα της ζωής μου;;;;;;;Δεν ξέρω τελικά αλλά η απόλυτη ταύτηση ήρθε σχεδόν απο την αρχή.Και όταν αναφερόσουν στη μάνα που έφυγε απο τη ζωή σου και περιέγραφες τα συναισθήματα σου έκλεινα το στόμα μου για να μην ουρλιάξω και  γύριζα αλλού το βλέμμα για να μην δουν τα κλαμμένα μου μάτια.Πόσο αλήθινό βιβλίο.Αυτό το τανγκό τελικά έχει να κάνει με την ψυχή σου αλλά και με τη δική μου σίγουρα.Σε λάτρεψα Νεφέλη μου , σε ευχαριστώ πολύ γιατί μέσα απο τα λεγόμενα σου είδα τη ζωή μου...... διαβάζω την ψυχή μου! Μπορεί να είμαστε μακρυά , μπορεί να γνωριζόμαστε μόνο ηλεκτρονικά αλλά σε νιώθω αδερφή μου πλέον!

 

Γιάννης Πιταροκοίλης

Ρούφηξα τις πρώτες 45 σελίδες από το βιβλίο χωρίς ανάσα. Σε κάποια σημεία έκλαψα πολύ. Στις αναμνήσεις από τη Μάνα και τον Πατέρα. Σε κάποιες αναφορές για το Θυμό πραγματικά συνάντησα τον εαυτό μου. ΛΕς και συναντάμε ίδια βιώματα ή τα έχουμε συναντήσει σε διαφορετικά χρονικά σημεία.
Το βιβλίο είναι ανοιχτή έκφραση καρδιάς και ελάχιστοι το τολμούν ΔΗΜΟΣΙΑ. Σε επαινεί αυτό πραγματικά.
Άλλοι προτιμούν την "ασφάλεια" του διηγήματος, εσύ εξέθεσες την ψυχούλα σου σε ένα κόσμο άγριο.
Πραγματικά υποκλίνομαι.Κάθε σελίδα απ το βιβλίο Νεφέλη προσθέτει ένα συν στη σκέψη μου για την αξία σου.
Προχωρώ στο βιβλίο και συνέχεια βρίσκομαι μπροστά σε ριζοσπαστικές ανατρεπτικές σκέψεις αλλά και σε μια πανέμορφη λυρική πένα που ξεπηδάνε μικρά αριστουργήματα που συγκινούν.
Μου χάρισες τέτοιες στιγμές φόρτισης που πραγματικά έκανα ώρα να συνέλθω. Σε πολλά απ' αυτά τα κείμενα συνάντησα εμένα και τα βιώματά μου.
Νεφέλη, απλά ένα μεγάλο ευχαριστώ για όσα τολμάς να βγαζεις και να εκφράζεις.
Απο χθες μπήκα στα κείμενα διδαχής και αξιών στο βιβλίο σου και τα απολαμβάνω σαν φιλοσοφικές και ανθρώπινες αξίες ζωής όπως και προτάσεις ζωής.Συνεχίζω το βιβλίο, του οποίου η δομή είναι τέτοια που έχει το πλεονέκτημα να μην κάνει ποτέ "κοιλιά" και κάθε του θέμα να σε προσκαλεί σε κάτι καινούργιο.
Να λοιπόν που ήρθε η ώρα και έκλεισα το εξώφυλλο στο "ΤΑΝΓΚΟ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΟΥ" διαβάζοντας προσεκτικά κάθε κείμενό του, κάθε σελίδα του.
Πριν λίγο έξω στη Καλοκαιρινή βροχή, τα χέρια μου έκλεισαν το βιβλίο, που είχα την Τιμή να διαβάσω, με τον Επίλογό του να μου προκαλεί έντονη συγκίνηση.
Αυτός ο επίλογος τον έφερνα στη φαντασία μου σαν ένα Θεατρικό μονόλογο της ίδιας της Νεφέλης, να κάνει τον απολογ
ισμό της, να φτιάχνει προσδοκίες για το επόμενο τανγκό της και να αναδεικνύει το μεγάλο της Μήνυμα.
Τούτο το βιβλίο έχει ένα πολύ ιδιαίτερο χαρακτηριστικό:
-Αποτελεί ένα άνοιγμα ψυχής στα πέρατα των ανθρώπων.

Σπάνια, ειδικά στις μέρες μας, οι άνθρωποι ανοίγουν με τόσο τολμηρό, τόσο θετικά προκλητικό τρόπο την καρδιά τους και κοινοποιούν σχεδόν κάθε πτυχή για αυτούς.

Συνήθως οι περισσότεροι κρυβόμαστε, φτιασιδονόμαστε επιμελώς, καλλιεργούμε ψευδαισθήσεις στους άλλους, πουλάμε διάφορα image, γινόμαστε δημαγωγοί μια ψεύτικης και δολερής δήθεν "κατανόησης".

Η Νεφέλη είχε το σθένος και τη δύναμη να πει "Εδώ είμαι....! αυτή είμαι....! αυτά πιστεύω....!"

Υπήρξαν κείμενα και εξομολογήσεις στις σελίδες του βιβλίου που συγκινούν πάρα πολύ με ένα τρόπο πολύ ιδιαίτερο αλλά εκείνο που όντως μένει στο αναγνώστη είναι η ΘΕΤΙΚΗ ΑΥΡΑ. Ο ΣΕΒΑΣΜΟΣ της κάθε διαφορετικότητας, το ΜΗΝΥΜΑ του ΑΓΩΝΑ για τη ΖΩΗ.

Προσωπικά την ευχαριστώ πολύ γιατί μέσα στις σελίδες της εξομολόγησής της συγκινήθηκα, προβληματίστηκα, δάκρυσα, χαμογέλασα, σκέφτηκα, δυνάμωσα.

ΝΕΦΕΛΗ μας: Συνέχισε καλή μας φίλη. Οι ορίζοντες είναι μπροστά σου. Έχουμε ανοίξει ήδη τους δέκτες μας για το επόμενο τανγκό.........

Με κάθε εκτίμηση....

 

sassy28
Ήρθε το βιβλίο σου και έσκασε μπροστά μου σαν απομηχανής Θεός την στιγμή που χρειαζόμουν κάτι να μη με αφήσει να πέσω στο κενό...

 

Hvoulini Analyst

    Καλή μέρα , καλή εβδομάδα να έχεις!!!
    Διάβασα το βιβλίο σου μου άρεσε!!Σε κάποια σημεία χαμογέλασα σκεπτόμενη ποσο δίκιο έχεις, σε κάποια άλλα προβληματίστηκα κ σε ένα σημείο έκλαψα.Μου άρεσε αρκετά ευχομαι στο μέλλον να διαβάσω κ άλλα δικά σου.

   Antonis Dimitriou

    Νεφέλη καλησπέρα!
  
    Mου άρεσε πολύ γιατί αναφέρεται σε καθημερινά ανθρώπινα πάθη και διλήμματα. Παρόλο που διανύουμε μια εποχή παράξενη, μου έκανε μεγάλη εντύπωση που δεν έψαξες ένα τραβηγμένο σενάριο, όπως θα έκαναν οι περισσότεροι για να τραβήξουν την προσοχή του κοινού αλλά ασχολήθηκες με μικρά θέματα που είναι όμως μέσα στην ψυχή του ανθρώπου
    Μετατοπίζεσαι από το παρόν στο παρελθόν και αντίστροφα, κάτι που είναι λίγο ριψοκίνδυνο, αλλά το κατάφερες τέλεια.
    Ξεκίνησες με μία ανασκόπηση της ζωής σου η οποία μάλιστα ήταν αρκετά συγκινητική και μου έφερνε πιο κοντά τον τίτλο «ο πόνος της ψυχής » παρά το ταγκό της ψυχής. Μου έκανε πολύ μεγάλη εντύπωση η οπτική γωνία που βλέπεις όλα τα θέματα και πόσο όμορφα τα έχεις απλοποιήσει. Με έκανες να δω πόσο εύκολη είναι η ζωή και ας την έχουμε κάνει τόσο δύσκολη.
    Νεφέλη δεν σε γνωρίζω αλλά μόλις τελείωσα το βιβλίο είχα την εντύπωση ότι σε γνώριζα χρόνια. Θέλω να σε συγχαρώ και εύχομαι αυτό το βιβλίο να είναι απλά…το πρώτο σου!!! Περιμένω και εύχομαι καλή συνέχεια.
    Με εκτίμηση Αντώνης Λ. Δημητρίου.

 

Theofanis Pakos (Καθηγητής Πανεπιστημίου)

Εξαιρετικό βιβλίο. Το διάβασα μονορούφι μέσα σε μια νύχτα. Ρέουσα και αβίαστη αφήγηση.

Η Νεφέλη Π. Ζ. έχει το χάρισμα της γραφής.

Στα κείμενα διακρίνω ευαισθησία, ικανότητα γραφής, παρατηρητικότητα, όλα όσα κάνουν συναρπαστικό το γράψιμο. Συγχαρητήρια!

Bagia Dimιτρα
mou pire 2 meres na to diavaso... pantos to klama den to glitosa oute ego... den ksero ti na po pragmatika exo meinei speachless (einai h leksi pou mou exei kollisei ayto ton kairo!!!) pragmatika sigxaritira koritsara mou nomizo oti tha aggiksei osous to diavasoun filia polla


Eirhnh Vs

Δεν θυμάμαι να έχω συγκινηθεί και να έχω κλάψει τόσο πολύ διαβάζοντας ένα βιβλίο όσο με το δικό σου....Και όχι μόνο γιατί είναι δικό σου, αλλά γιατί είναι ένα βιβλίο κατάθεση ψυχής! Ένα βιβλίο που για να το γράψει κανείς θέλει να έχει το θάρρος και τη δύναμη για να μοιραστεί τις αλή8ειες και τα βιώματα του! Σε νιώθω κοντά μου όσο ποτέ! Σ' ευχαριστώ!



Gamos Vaptisi Gianna Gatsioy

kalimera!!!ena terastio mprabo!!ta logia sou k oi empeiries zwis sou pisteyw pws aggizoun polu kosmo k akoma perisoteroi otan ta diabazoun blepoun pragmata k biwmata apo tin diki tous zwi!

 

Μαρια Μπερτσα
 Νεφελη μου διαβαζει το βιβλιο η κορη μου τωρα και το λατρεψε εχθες εκλαιγε!!!!!
 ειναι υπεροχο σε ευχαριστουμε!!!!!! Να συνεχίσεις το γράψιμο γιατί γράφεις υπέροχα!!

Theodoros Yannopoulos
Όταν το Τανγκό της Ψυχής, αγγίζει το νου...γίνεται πόθος έλξης.... ανάμεσα στα θέλω και μπορώ..!!

 

Christos Lambroudis (Συγγραφέας)

Νεφέλη με απαράμιλλο θάρρος έχεις ξεγυμνώσει την ψυχή σου για όποιον θέλει να την αγκαλιάσει άλλα και κινδυνεύοντας να γίνει βορά για αυτόν που θα θελήσει να την κατασπαράξει. Εσύ όμως δεν πτοείσαι. Είσαι σαν την ήρεμη δύναμη του νερού που δεν σταματάει ποτέ και έστω και αργά θα εκπληρώσει τον σκοπό της. Με σκέψεις και λόγο σαν κοφτερή λεπίδα διακρίνεται ο πόθος σου για αυτολύτρωση, η αγωνία της ψυχής να παραμείνει ζωντανή, αυθεντική και αυτή που είναι. Αυτός ο αγώνας σου θα πρέπει να αποτελέσει παράδειγμα σε πολλούς. Σε ευχαριστώ Νεφέλη που μου έδωσες την ευκαιρία να γνωρίσω την ψυχή σου και σε ευχαριστώ που μου χάρισες να χορέψω μαζί σου αυτόν τον χορό!!!

 

Nina Katerina
ma ti uperoxo biblio....poso polu sugkinithika..

 

Niki J. Stam
Panta otan egrafes, me mageues :)

 

Nikoletta Rounta
Με αντιπροσωπεύουν πολλά λεγόμενά σου και πολλές σελίδες από το βιβλίο σου τις βίωσα όλες μαζεμένες μέσα σε 2 μήνες.
Το βαθύ πνεύμα (σαν το δικό σου) γεννιέται ή καλλιεργείται?

Κάκια Ξύδη (Συγγραφέας)

Μόλις τελείωσα το βιβλίο της Νεφέλης "Το τανγκό της ψυχής μου" και νιώθω ακόμη να στροβιλίζομαι στους ρυθμούς της ζωής που οδηγεί τα βήματά μας. Ακολούθησα τη συγγραφέα το ταξίδι της στα βάθη του εαυτού της και έγινα ένα μαζί της καθώς οι προβληματισμοί της είναι και δικοί μου πολλές φορές ή ήταν η αιτία να αναλογιστώ τη δική μου αλήθεια και τη θέση απέναντι στο εαυτό μου. Ενα μεγάλο ταξίδι προς την αυτογνωσία είναι το βιβλίο της Νεφέλης με μικρά μικρά διαμαντάκια που συνθέτουν το κόσμημα της ψυχής της. Της ψυχής της που τολμάει να μας την παρουσιάσει ξεγυμνωμένη όπως ακριβώς είναι βοηθώντας τον κάθε ένα από εμάς να κάνει το ίδιο ταξίδι.
"Κάνε υπομονή και έχε πίστη, θα αλλάξουν σου λέω τα πράγματα. Φεύγουν όπου νάναι οι γίγαντες, οι κακές μάγισσες και οι δράκοι. Τη θέση τους θα πάρουν οι νάνοι, οι καλές νεράιδες και οι άγγελοι. Το ουράνιο τόξο θα είναι οδηγός μας και ο ήλιος με τα αστέρια μαζί θα φωτίσουν τους δρόμους μας. Αλήθεια σου λέω, όπου νάναι θ' αλλάξουν τα πράγματα. Κάνε υπομονή. Χαμογέλα" σελ. 115.
Αυτό είναι ένα τυχαίο απόσπασμα από τα πολλά που θα μπορούσα να βάλω από το βιβλίο. Γιατί η Νεφέλη θίγει όλα τα θέματα μας μιλάει για την Αγάπη, τις λέξεις, τα μυαλά, τις ψυχές, τους καθρέφτες, για την πίσω όψη του φεγγαριού και μας μεταφέρει την όμορφη βεράντα της με θέα τη λίμνη....
Ευχαριστώ πολύ Νεφέλη για την εμπειρία. Σου εύχομαι πάντα επιτυχίες και να κρατάς τα βήματα του χορού μέχρι τα βαθιά σου γεράματα!!!

 

Ioanna Denlegetai

    Καλημέρα σου Νεφέλη....χθες τελείωσα το βιβλίο σου....και θέλω από καρδιάς να σου γράψω δύο λόγια....Καταρχήν είμαι πολύ χαρούμενη που το διάβασα,δεν ξέρω στην αρχή ήμουν λίγο επιφυλακτική,,,λέω από μέσα μου ....αμπελοφιλοσοφίες θα έχει....λίγο που το είδα.....μμμμμμμ μόλις το άρχισα όμως θυμήθηκα την γιαγιά μου που μου έλεγε......κόρη μου μεγάλη μπουκιά να φας μεγάλη κουβέντα μη λές......ταυτίστηκα σε πολλά μαζί σου...και εγώ ήθελα να γίνω αεροσυνοδός αλλά δεν με άφησε ο μπαμπάς μου...τι να σου πω σε πολλά..πολλά θα μπορούσα να σου γράφω ώρες για τους πονοκεφάλους,για την ψυχική ηρεμία που την ψάχνω και στα βιβλία,για την επιλεγμένη μοναχικότητα...πολλά να μη σε κουράσω άλλο όμως.....και πάλι από καρδιάς ευχαριστώ πολύ πολύ και ειλικρινά χαίρομαι που διάβασα το βιβλίο σου.....Ελπίζω σύντομα να βγάλεις νέο.....άπειρα ευχαριστώ.....

 

Κωνσταντίνος Τσάμης

 Διάβασα το βιβλίο σου και ειλικρινά έμεινα έκπληκτος από την ομορφιά των σκέψεών σου και την ευκολία που τις "απλωσες" στο χαρτί, σε κοινή θέα, για τον καθένα που θα ήθελε να απολαύσει μια αλληλουχία εμπειριών σε πραγματικά υπέροχα Ελληνικά ! Δεν σου κρύβω ότι ανυπομονώ να διαβάσω την επόμενη προσπάθειά σου !!!!!!
 

Χριστιάνα Χριστοφή

Μέρες τώρα έχω στα χέρια μου αυτό το βιβλίο. Το έπαιρνα σιγά σιγά, λίγο λίγο, σαν τις καραμέλες που μας έδιναν όταν ήμασταν μικρά. Ή τις σοκολάτες, που τις τρώγαμε αργά αργά, μη μας τελιώσουν γρήγορα... Ένιωθα σαν να μου είχαν αποθέσει στα χέρια, ένα κομμάτι ψυχής και εγώ το ένιωθα, τόσο εύθραυστο, μικρό, αθώο, που το άγγιζα προσεχτικά, μην το πληγώσω.. Το διάβαζα αργά και συνέχιζα να το κρατώ στα χέρια για λίγο.. Ξεχωριστό βιβλίο... Από τη μια ανυπομονούσα να διαβάσω και πιο κάτω, όλο με μια ρουφηξιά.. κι απο την άλλη, το ήθελα εκεί, συντροφιά μου.. Να μου μιλάει σιγά σιγά, να μου κάνει συντροφιά, να μου εκμυστηρεύεται τα μυστικά του.. σαν μια καλή φίλη που βρεθήκαμε μετά απο καιρό. Καθήσαμε στη βεράντα, στα σκοτεινά, με καφέ και τσιγάρο και ξεγυμνώσαμε τη ψυχή μας.. Αναλύσαμε τη ζωή, γελάσαμε και κλάψαμε, με θάρρος και τόλμη.. Αγγίξαμε τις πληγές, πήραμε κουράγιο και αγαπήσαμε τη ζωή και τον άνθρωπο. Και γίναμε πιο πολύ άνθρωποι και δώσαμε αγάπη σαν ήρθε το πρωί....
Αγαπητή μου νεφέλη, με συντρόφευσες στα ταξίδια μου αυτό το καλοκαίρι, σωματικά και νοερά.. στο μυαλό και κυρίως στη ψυχή...
Το βιβλίο σου, που είναι ξεχωριστό, μοναδικό και κυρίως κατάθεση της ψυχούλας σου, πρέπει να το διαβάσουν όσοι έχουν ψυχή... Αυτοί που μπορούν να ακούσουν την ψυχή τους όταν τους μιλά, όταν φωνάζει, αλλά και όταν κρύβεται στη σιωπή...
 

Mary Magoula

Καλησπέρα Νεφέλη. Με άγγιξε βαθιά το ταγκό σου! Αυτό δεν είναι μυθιστόρημα, είναι μια ψυχή αποτυπωμένη στο χαρτί!Με βρήκε απροετοίμαστη ομολογώ. Μπράβο κορίτσι μου. Ελπίζω μέσα από τη γραφή αν όχι να έκλεισαν τουλάχιστον να γλύκαναν οι λαβωματιές της ζωής σου. Μη νομίζεις όλοι λίγο πολύ έχουμε τις πληγές μας και παλεύουμε ο καθένας με το δικό του τρόπο και τις δικές του δυνάμεις να απαλύνουμε! Σε φιλώ.

 

Σταυρουλα Κεραμαρη

ΤΟ ΤΕΛΕΙΩΣΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ. ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΠΩ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΣΤΗΝ Κ.ΝΕΦΕΛΗ ΜΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΓΡΑΨΕ ΓΙΑΤΙ ΑΝΑΚΑΛΥΨΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΤΗΣ ΚΑΙ ΤΑ ΒΙΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΟΤΙ ΠΟΛΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ. ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΜΟΝΟΛΟΓΟΣ ΠΟΥ ΓΡΑΦΕΙ ΤΑ ΔΙΚΑ ΤΗΣ ΒΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΑΝΤΙΠΡΩΣΟΠΕΥΕΙ ΠΟΛΛΟΥΣ ΑΠΟ ΕΜΑΣ. ΣΥΓΚΙΝΗΘΗΚΑ ΜΕ ΤΟ ΧΑΜΟ ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ......ΜΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΠΟΥ ΧΑΘΗΚΕ ...ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΚΑΙ ΕΝΙΩΣΑ ΠΟΛΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΚΑΙ ΤΑ ΜΙΣΑ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΤΑ ΧΩ ΠΕΡΑΣΕΙ 'Η ΣΚΕΦΤΕΙ.........ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΠΙΣΤΕΥΩ ΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΤΕΙ ΑΠΟ ΠΟΛΛΟΥΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΒΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΕΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥ....

 

Basia-Ramona Christoforou


Μ'αρέσε πάντα γενικά ο χορός και από τα παιδικά μου χρόνια όταν άκουγα πως κάποιοι χορευτές θα χόρευαν Τάγκο όπως το λένε και στα Ισπανικάν δεν το κουνούσα ρούπι μέχρι να τελειώσει. Μάλιστα προσπαθούσα και γώ να "πιάσω" τα βήματα. Είναι αληθινά υπέρθέαμα να βλέπεις δύο αγκαλιασμένα σώματα να σε ταξιδεύουν με την γλυκιά μουσική και τις εναρμονησμένες κινήσεις τους σε μια αγκαλιά που κάποτε χαλαρώνει για να εκτελεστούν οι φιγούρες τους όμως με βάση τον χορευτικό κανόνα δεν σπάει. Όταν πήρα το βιβλίο στα χέρια μου και είδα το ζευγάρι στο εξώφυλλο μου θύμισε μια λεζάντα που είχα διαβάσει στο διαδίκτιο Ζευγάρι χορεύει τάγκο σε δρόμο του σύγχρονου Μπουένος Άϊρες, στο ξαναγεννημένο και πολύ διαδεδομένο στυλ της χρυσής εποχής. Αξιοπρόσεκτα στοιχεία είναι η κοντινή αγκαλιά, η συγκέντρωση, το ντύσιμο που τονίζει το "αρσενικό" και το "θηλυκό", και η αρμονία στη κίνηση που κάνει το ζευγάρι να κινείται σαν μια ενιαία οντότητα. Χαμογέλασα και άρχισα να διαβάζω. Αν και την αγαπημένη Νεφέλη δεν την γνωρίζω προσωπικά είμαστε φίλες στο διαδίκτυο και με το ελάχιστο που μιλάμε κατάλαβα τι άνθρωπος είναι και δεν έχω πέσει καθόλου έξω. 'Ατομα σαν την Νεφέλη μας λίγα στον κόσμο. Δεν την ένοιαξε με αυτή τη κατάθεση της ψυχής στης τι θα πει ο καθένας. Το έκανε και μπράβο της είναι μαγκάκι της ζωής και χαίρομαι πολύ που ένα τόσο αγαπητό στον κόσμο και αξιόλογο πρόσωπο με ένα μεγάλο Α για το ΑΝΘΡΩΠΟΣ μπήκε στη ζωή μου και στο σπίτι μου. Η γραφή της είναι καταπληκτική. Λιτή αλλά μαγική σάν και το σύμπαν έδωσε όλες τις ευχές στην φίλτατη μας και κέντησε με την πένα της μία μία της ιστορίες. Ξέρετε δεν είναι εύκολο ένας συγγραφέας να καταφέρει σε κάθε ιστορία να κάνει τον αναγνώστη να ταυτιστεί με τους ήρωες. Αυτό το ένιωσα σε πολλά γραφόμενα και νιώθω ένα δέος. Διάβαζα άλλοτε πίνοτας καφέ, άλλοτε τρώγοντας ένα σνακ. Δεν μπορούσα να σταματήσω να διαβάζω.Το λάτρεψα!!! Απ'' την αρχή με το βιβλίο ταυτίστικα, έγινα και γω ένα με τις σελίδες σαν το ψυχογράφημα της ζωής που αναφέρεται σε ένα σημείο. Σε κάποια σημεία έκλαψα και δεν ντρέπομαι να το πω πόση αλήθεια πραγματικά υπάρχει σε ένα άψυχο χαρτί. Μακάρι να είχαν τα κότσια πολλοί να γράψουν έτσι δημόσια εκφράζοντας το απέραντο της ψυχής τους αλλά βλέπετε στις μέρες μας η μυθοπλασία έχει κυριαρχίσει παντού για να είναι εμπορικό λένε για να πουλάει λένε. ..έτσι το παίζουν όλοι στο ασφαλές. Νεφέλη μου το βιβλίο αυτό σε επαινεί και σου βγάζω το καπέλο. Τα συναισθήματα πολλά. Αν και έχω τελειώσει το βιβλίο ακόμα η σκέψη μου είναι ανάμεσα στα γραπτά σου. Χαίρομαι που είχα την τιμή να διαβάσω το ξεδίπλωμα της ψυχής σου, να ταυτιστώ με αυτά και να διδακτώ συνάμα. Στον επίλογο μια έντονη συγκίνηση με κατέκλυσε. Τα συναισθήματα που ένιωσα πιστεύω θα τα ξανανιώσω με το επόμενο σου πόνημα. Σε ευχαριστώ μέσα από τα βάθη της καρδιάς μου για την ευκαιρία που μου έδωσες να έχω τόσο νωρίς στα χέρια μου το αριστούργημα σου γιατί μέσα στις σελίδες της δικής σου εξομολόγησης είδα τον εαυτό μου, συγκινήθηκα, προβληματίστηκα, γέλασα, έκλαψα, σκέφτηκα πως να αλλάξω να γίνω καλύτερη. Σε ευχαριστώ που ήρθες στη ζωή μου σαν απομηχανής Θεός την στιγμή που χρειαζόμουν κάτι να με κρατήσει να μην πέσω στον γκρεμμό. Αγαπητοί φίλοι αναγνώστε το βιβλίο αναφέρεται σε καθημερινά ανθρώπινα πάθη και διλήμματα, η Νεφέλη μας ριψοκινδύνεψε και δεν το έπεξε στα σίγουρα. Εύχομαι όταν θα πάρετε στα χέρια σας το βιβλίο να το εκτιμήσετε όπως του αξίζει. Αγαπημένη μου, σε νιώθω κοντά μου όσο ποτέ! Θέλει θάρρος και δύναμη κάποιος για να γράψει ότι έγραψες εσύ και να μοιραστεί με όλο το κόσμο αλή8ειες , βιώματα του και να αντιμετωπίσει να πάντα, χωρίς να φοβάται μην κριθεί. Σ' ευχαριστώ για αυτό το ταξίδι θα περιμένω με ανυπομονησία για το επόμενο.

 

Μαίρη Σ. Γκαζιάνη (Ζωγράφος-Συγγραφέας)

Το τάγκο χορεύεται από ζευγάρια αγκαλιασμένα κοντά, και μολονότι η αγκαλιά μπορεί κάποτε να χαλαρώνει για να εκτελεστούν κινήσεις που το απαιτούν, κατά κανόνα δεν σπάει. Είναι έντονα αυτοσχεδιαστικό με σαφώς διακριτούς ρόλους για τον καβαλιέρο και την ντάμα, όπου ο καβαλιέρος με την κίνησή του προτείνει κινήσεις στην ντάμα στις οποίες τελικά προσαρμόζεται ο ίδιος.
Η Νεφέλη έπιασε με το χέρι τη πένα της, αγκάλιασε τη ψυχή της και σαν ένας άλλος Astor Piazzolla συνέθεσε τη μουσική, αγκάλιασε τη ψυχή της κι άρχισε να χορεύει το δικό της τάγκο. Και δεν χόρεψε μόνο ένα τάγκο, αλλά πολλά!
Με κινήσεις αυτοσχεδιαστικές ξεκίνησε το πρόλογο του βιβλίου, που μας επιτρέπει να γνωρίσουμε τις κινήσεις του τάγκο που η ζωή χόρεψε μαζί της. Στη συνέχεια χωρίς να εγκαταλείπει στιγμή το χορό της, μοιράζεται μαζί μας τα κομμάτια των δικών της τάγκο που δέχεται από τη ζωή άλλοτε έντονα και άλλοτε χαλαρά.
Ένα τάγκο εξομολόγηση, που περιλαμβάνει τα τάγκο της κατανόησης, της συγνώμης, του ευχαριστώ, του θυμού, της αναμονής, της μνήμης, της τόλμης, της πίστης, της ντροπής, της λύπης, της απογοήτευσης κ.α.
Τέλος μέσα από την εμπειρία και την ωριμότητά της έρχεται να καταθέσει τις φιλοσοφημένες αντιλήψεις της, οι οποίες ξεπήδησαν μέσα από όσα η ίδια βίωσε στους δικούς της χορούς τάγκο και τα μοιράζεται μαζί μας μέσα από μια κατάθεση μαρτυρίας ψυχής.
«Ονομάζομαι Νεφέλη» μας λέει.
Νεφέλη εύχομαι ποτέ να μην χάσεις τη «βεράντα σου», το δυνατό τάγκο με το οποίο ψυχογραφείς και το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξες μέσα από αυτόν τον ιδιαίτερο χορό που ξέρει ν΄ αγκαλιάζει αλλά και να παραδίδεται, ν΄ απορροφά και ν΄ απορροφάται, να διαλύει και να συνθέτει χωρίς φόβο αλλά με πάθος, να είσαι άνθρωπος.
Γιατί «στη ζωή πορεύεσαι πάντα με τον αριθμό δύο…».
Και το τάγκο χορεύεται πάντα με δύο!!!!
Καλοτάξιδο το βιβλίο σου και αδημονώ για το επόμενο!!!!!
01-08-2013 Μαίρη Γκαζιάνη

 

Areti Nianiara
ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΣΟΥ ΗΤΑΝ ΕΥΚΟΛΟΔΙΑΒΑΣΤΟ Η ΡΟΗ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΣΟΥ ΣΤΡΩΤΗ,ΑΠΛΗ ΚΑΤΑΝΟΗΤΗ,ΓΡΑΦΕΙΣ ΘΑΥΜΑΣΙΑ...!!!!ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΝΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΠΛΟΥΣΙΟ ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ ΣΟΥ
ΕΥΧΟΜΑΙ ΠΑΝΤΑ ΕΜΠΝΕΥΣΕΙΣ....ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ ΚΟΡΙΤΣΙ ΜΟΥ!!

Flora Matte

"Το τανγκό της ψυχής μου".Και μόνο ο τίτλος σε προκαλεί να το διαβάσεις.Η συγγραφέας Νεφέλη Π.Ζ. Γράφοντας αυτό το βιβλίο κατάφερε μέσα από τις δικές της εμπειρίες και σκέψεις να με κάνει να σκεφτώ πόσο ανόητα εμείς οι άνθρωποι αφήνουμε να φεύγει η ζωή μέσα από τα χέρια μας χωρίς να χαιρόμαστε όλα εκείνα που δίνουν νόημα στην ύπαρξη μας.Πολλά τα σημεία του βιβλίου που χαράκτηκαν στο μυαλό μου,όμως θα σταθώ στην σελίδα 68 που κατά την γνώμη μου είναι ένα από τα πιο ουσιώδη.Είναι από το κεφάλαιο "Να σου συστηθώ...είμαι ο θάνατος."Μεγάλο το κενό μέσα μου,μα ακόμα μεγαλύτερο το μάθημα που μου έδωσε ο Θάνατος.Μ έκανε να ζω τις στιγμές, ν απολαμβάνω τον ήλιο και να μου αρκεί.Φίλος που με δίδαξε να ζω, να εκτιμώ και να σέβομαι τα πάντα και ιδιαίτερα τις ψυχές των ανθρώπων.Να σέβομαι τα μικρά, απλά πράγματα.Να κατανοώ το μεγαλείο του καθετί που υπάρχει γύρω μου, έμψυχο και άψυχο.Να λέω ευχαριστώ, να μην απαιτώ απο τους άλλους,αλλά να εκτιμώ εκείνο που μπορούνε να μου δώσουνε.Να τους γεύομαι, να τους βιώνω, να τους χαμογελάω, να τους αγκαλιάζω, να κάνω όλα εκείνα που δεν πρόλαβα- γιατί ίσως δεν γνώριζα- με εκείκους που φύγανε.Τώρα όμως γνωρίζω.Φίλος ο θάνατος,δάσκαλος που μας διδάσκει την αναγέννηση.Την φυσική συνέχεια της ζωής,της αθάνατης ψυχής μας. Όμως και η αναφορά στα παιδιά στο κεφάλαιο "Παιδιά...η μόνη αλήθεια" συγκλονιστική.Στην σελίδα 93 γράφει η συγγραφέας.Άθελα μας μεγαλώνουμε ψεύτικους ανθρώπουςγαλουχημένους με τα δικά μας πιστεύω, με τα δικά μας όνειρα.Ας χαμηλώσουμε λοιπόν τους τόνους και ας αρχίσουμε να μαθαίνουμε από τα παιδιά.Είναι οι καλύτεροι δάσκαλοι!Κλείνω δανειζόμενη τους στίχους του Χαλίλ Γκιλμπράν <Είσαι το τόξο απ το οποίο εκτοξεύονται τα παιδιά σου σαν ολοζώντα βέλη.
Κάνε τοξότη, η σαίτα που στα χέρια σου κρατάς να σημαίνει χαρά>.
Ευχαριστώ πολύ Νεφέλη μου για το ταξίδι που μου πρόσφερες και που μ έκανες να
σκεφτώ ότι με πολύ λίγα ο άνθρωπος μπορεί να γίνεται καλύτερος και προ πάντων ευτυχισμένος.Και πάλι ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Boula Athanasiadou

   Καλησπέρα Νεφέλη. Πριν λίγο καιρό, πριν κάνεις την ανάρτηση για το βίντεο που αφορούσε το βιβλίο του Χρήστου Λαμπρούδη, έβλεπα κάπου κάπου μία Νεφέλη, πάντα διακριτικά να εμφανίζεται , έως ελάχιστα θα έλεγα. Μια Νεφέλη, που ενώ ήταν στους διαδυκτιακούς φίλους, εγώ δεν την είχα μελετήσει έτσι, όπως της αξίζει. Μέχρι που ψάχνοντας, ανακάλυψα, ένα τόσο μικρό βιβλίο, γραμμένο από την Νεφέλη ,χορεύοντας το Τανγκό της Ψυχής μου....Λέξεις άγνωστες για μένα, ΑΜΠΡΑΖΟ, ΑΝΤΟΡΝΟ, ΑΡΑΣΤΡΕ, ΜΠΑΛΑΝΣΕΟ, ΒΟΛΕΟ ,ΚΑΡΠΑ, ΚΑΣΤΙΓΑΔΑ, ΣΙΕΡΕ, ΕΝΓΚΑΝΤΖΕ, ΓΚΑΝΤΖΟ, ΛΑΠΙΖ, ΜΕΝΤΙΑ ΛΟΥΝΑ, ΜΕΝΤΙΑ ΒΟΥΕΛΤΑ, ΜΟΛΙΕΝΤΕ, ΟΤΣΟ...........και μαζί με σένα ξεκίνησε, ένας χορός? ένα ταξίδι?
    Σίγουρα δεν θα μπορούσα ένα τέτοιο βιβλίο να το διαβάσω στο χρόνο που κανονικά κάποιο άλλο, απλά λογοτεχνικό, θα το ξεπετούσα σε λίγες ώρες. Μα ποτέ ο χρόνος που μου ανήκει δεν είναι αρκετός.
    Ανθεκτική στα δύσκολα, πανικόβλητη στα εύκολα......
    Το πνεύμα μου μόνιμα ανήσυχο, κρυμμένο πίσω από το αισιόδοξο χαμόγελό μου.........
    Συχαίνομαι το ψέμα, την υποκρισία, την αδικία, την αχαριστία...
    Έτσι γεννήθηκα, να μην κρατάω τίποτα για μένα.....
    Έμαθα μόνο να μοιράζω σε κομμάτια και να δίνω στους άλλους....Έμαθα να δέχομαι τους ανθρώπους όπως είναι χωρίς να προσπαθώ να τους αλλάξω...............
    ........................................................................
    Ένας πρόλογος, και κομμάτι κομμάτι, ξεδιπλώθηκε η Νεφέλη μπροστά μου. Όχι δεν θα μπορούσα να σε διαβάσω, έτσι στα γρήγορα, έτσι για να γεμίσω απλά, τις ελάχιστες δικές μου στιγμές.
    Κάθε σου σελίδα, κάθε σου κείμενο, και νοήματα, πολλά, άπειρα.
    Γαληνεύω σαν κοιτάζω την αγριεμένη θάλασσα, τα σύνεφα, την φωτιά στο τζάκι, λατρεύω την μοναξιά μου, μα όχι την μοναχικότητα. Τα έχω ξεμπερδέψει. Έμαθα να λέω τα δύσκολα δοκιμασίες, αφού η ζωή με έριξε σε ένα επάγγελμα που λατρεύω, ακιρβώς γι 'αυτό τον λόγο. Γιατί μπορεί να έχει πόνο, εγώ δεν έχω ασπίδα προστασίας, παρά μόνο να κόβω μικρά κομμάτια και να τα μοιράζω. Να αντλώ την δύναμη, να δίνω κουράγιο. Σαν να με είχαν τάξει, να κάνω αυτό ακριβώς, που θα έκανα και αν ξαναγενιόμουν. Έμαθα πια να κυτάω πίσω μου, μα να βλέπω και μπροστά μου, έτσι με λόγια και σκέψεις απλές.
Έμαθα ότι κάθε δοκιμασία ,είναι ένας πόνος, είναι θυμός, που γυρίζει και προσπαθεί να με καταβάλει. Και ο αγώνας άνισος? Μα αν ήταν άνισος, δεν θα έγραφα τώρα, για να σ'ευχαριστήσω, για την παρουσία σου στην ζωή μου. Να σ'ευχαριστήσω, γιατί έχοντάς σε δική μου, θα περάσουμε μαζί πολλές στιγμές. Κομμάτια του βιβλίου σου, ήρθαν και έδεσαν μέσα μου. Είναι όμορφα, η ζωή, να είναι ένας κρίκος στη αλυσίδα της ζωής μας. Που δεν σπάει, παρ'ολες τις αντιξοόητες . Γιατί η γραφή σου, είναι απλή, ανθρώπινη, χωρίς να προσπαθήσεις να την διανθύσεις με όμορφα λόγια, παρά μόνο με ότι ακριβώς αισθάνεσαι. Πολύ σημαντικό για έναν άνθρωπο, να είναι ο εαυτός του.
Σ'ευχαριστώ από καρδιάς,
.........................................
Είναι κάποιοι άνθρωποι που θαυμάζω πολύ....Που θέλω να τους μοιάσω.....Λέω για εκείνους τους ανθρώπους που σαν τους κοιτάω, διακρίνω στα μάτια τους ψυχραιμία, σοφία και ισορροπημένη αντίληψη των πραγμάτων. Που κάθονται δίπλα μου, η αύρα τους με ηρεμεί και με κάνει να νιώθω πως όλα είναι δυνατόν να συμβούν. Κινούνται με αργά βήματα, μα πάντα σταθερά. Ακούνε, σκέφτονται και μου απαντάνε ήρεμα και συνάμα με μια δόση αφοπλισμού. Και λέω: Βρε, πως δεν το σκέφτηκα? Δίκιο έχει....
.................
Μ'ευλόγησε ο Θεός να γίνω μάνα και γιαγιά. Κάθε τι που μου χαρίζει είναι ευλογία.
Κάθε πόνος, είναι ένα μάθημα ζωής, μια εμπειρία, μια δοκιμασία.
Τα χρόνια με έμαθαν να βλέπω διαφορετικά πολλά πράγματα ,σχέσεις και καταστάσεις.
Νάσαι καλά, και σου εύχομαι ότι καλύτερο για την ζωή, την δική σου, και των γύρω σου.
Είναι μια δική μου εξομολόγηση στην φίλη ΝΕΦΕΛΗ Π.Ζ.
Να σ'εχει ο Θεός πάντα γερή. Φιλάκια καλό μου!!
Βούλα Αθανασιάδου.